در طول سال های اخیر، نوآوری های جدید، استفاده از سیستم های مداربسته و نظارت تصویری را آسان تر کرده است و برای پروژه های مسکونی و تجاری روز بروز در حال گسترش است. در اوایل دهه 1980 ضبط تصاویر در سیستم های مداربسته از دستگاه های VCR (ضبط کننده کاستی) آغاز گردید.
دستگاه VCR چیست؟
یک دستگاه چند منظوره multiplexer به همراه دوربین (های) آنالوگ که می توانستند استریم های ویدئویی را تا حداکثر 8 ساعت در 25-30 فریم بر ثانیه بر روی نوار ویدئویی ضبط کنند. قبل از آن، هر دوربین نظارت تصویری نیازمند یک دستگاه VCR مخصوص به خودش بود.
با آمدن دستگاه multiplexer این امکان برای دستگاه های VCR فرآهم گردید که بتوانند تا اطلاعات ارسالی چندین دوربین را ضبط کنند. با یان حال به دلیل عدم پیشرفت تکنولوژی در آن زمان کیفیت تصاویر ارسالی از دوربین ها دارای رزولوشن پایینی بود که فشرده سازی نیز نشده بود. بههمین دلیل تصاویر از کیفیت خوبی برخوردار نبودند.
دستگاه های VCR به دلیل تکنولوژی پایین سالیان زیادی است که از رده خارج شده اند. این دستگاه ها دارای مشکلات و محدودیت های فراوانی بودن که خیلی زودتر از دوربین های مداربسته آنالوگ از بازار حذف شدند. از جمله دلایل منسوخ شدن آنها می توان به موارد زیر اشاره نمود:
- قابلیت ضبط VCR بر روی هر نوار VHS تنها 6 تا نهایتا 8 ساعت تصویر در صورت استفاده از یک دوربین با فریم زنده (25 فریم) بود.
- نوارهای ویدئویی که برای ضبط تصاویر مورد استفاده قرار می گرفتند عمر مفید کوتاهی داشتند و پس از مدتی ضبط و نمایش کیفیت خود را از دست داده و دیگر قابل استفاده نبودند.
- به دلیل ساختار فیزیکی نوار کاست های VHS نگهداری از آنها نیازمند فضایی زیادی نیاز بود. علی الخصوص اگر مقصد داشتید مدت زیادی آنها را نگه داری کنید.
- کاست های ویدئویی به شدت نسبت به میدان مغناطیسی حساس هستند و در صورت قرار گرفتن در میدان مغناطیسی همه اطلاعات آنها پاک می شود.
تکامل دستگاه های ضبط مداربسته از VCR به DVR و NVR
دی وی آر (DVR)
بعدها، ابداع کارت های ضبط ویدئویی، پردازشگرهای قوی تر، افزوده شدن تکنولوژی فشرده سازی و … به معرفی دستگاه های ضبط دیجیتال با نام DVR (Digital Video Recorder) منجر گردید. فشرده سازی ویدئویی، امکان ثبت تعداد پیکسل بیشتری را در تصاویر فرآهم می کنند، و در عین حال نیز با حفظ کیفیت تصاویر از حج اولیه آنها می کاهند. کارت های ضبط ویدئویی در DVR جایگزین multiplexer ها شدند. که اطلاعات دریافت از دوربین ها را آنالوگ به دیجیتال تبدیل کرده و ضبط می کنند. این کارت ویدئویی در داخل دستگاه DVR قرار داد.
اصطلاح “دیجیتال” در DVR تنها به تکنولوژی فشرده سازی و ذخیره سازی اشاره دارد. تصاویر ویدئویی ارائه شده از دوربین ها به DVR از نوع آنالوگ هستند (تا قبل از پیدایش دوربین های IP). این موضوع حجم مقدار داده ای که تعیین کننده رزولوشن و تعداد فریم ها در ثانیه را که می توانند از دوربین به DVR منتقل شوند محدود می کند. تصاویر ویدئویی در DVR ابتدا به صورت دیجیتالی درآمده و سپس بر روی هارد، فلش درایو، مموری کارت یا توسط سیستم ذخیره سازی RAID ضبط می گردند.
یکی از پیشرفت هایی که در دستگاه های DVR به چشم می خورد و در VCR ها وجود نداشت دسترسی غیر خطی به اطلاعات ضبط شده است. تصاویر ضبط شده در DVR را معمولا می توان با شناسه دوربین، زمان و تاریخ وقوع مشاهده کرد. اما دستگاه های VCR، تنها امکان دسترسی خطی داشتند به این معنی که شما باید به صورت دستی نوار را جلو عقب برده تا یک رویداد خاص را پیدا کنید.
ان وی آر(NVR)
NVR مخفف Network Video Recorder (دستگاه ضبط تصاویر شبکه) است که به وسیله آن تصاویر ارسالی از دوربین های IP یا دیجیتال ضبط می شوند. NVR ها یک جایگزین مناسب برای دستگاه های Server یا PC های معمولی هستند. نصب دستگاه های NVR به مراتب آسانتر بوده و راه اندازی این سیستم ها ساده تر و کاربرپسندتر است. از آنجائیکه NVR ها تنها برای سیستم های نظارت تصویری IP طراحی شده اند، سیستم عامل آن به گونه ای بهینه سازی شده که می تواند از تعداد زیادی دوربین پشتیبانی کند که آن را تبدیل به یک دستگاه قابل اطمینان و پایدار می کند.
راه اندازی سیستم مداربسته در پروژه های بزرگ با چندین مکان مختلف با استفاده از NVR ساده می شود. اگر مکان شما دارای چندین نقطه مختلف باشد،، با اتصال NVR در هر مکان به نرم افزار مدیریت می توانید نظارت امنیتی را از یک اتاق مانیتورینگ انجام دهید. اکثر NVR ها قابلیت مشاهده تصاویر به صورت زنده را نیز ارائه می دهند.
ثبت ديدگاه